Masaya (Spoken Poetry)
by: Jan V.
Masaya, ang unang salita kay gandang pakinggan ngunit may takot na nangingibabaw.
Mga bawat sandali na kasama mo siya, nangangamba na isang araw ay maglaho ka na lang ng parang bula.
Masaya ka nga ba?
mga tanong na gumugulo sa isipan at mga sagot na ikaw ay naguguluhan..
Malabong sagot sa malinaw na tanong.
sa kabila ng saya ay may darating na bagyo na ibubulong sayo na lahat ng iyan ay may hangganan.
Oo, may katapusan.
Alam ko kahit paulit ulit mo man sabihin yan pero hindi mo alam hanggang kailan.
Mga oras na ninanamnam sa takot na ito'y maging panandalian lamang.
Mga oras na ginugugol makasama ka lang.
Natanong ko nga nung minsan sa tuwing naaalala ko ang nakaraan.
Saan nga ba ako nagkulang?
Kailan, kailan nga ba ako nagkulang?
Minahal mo nga ba aq o gusto mo lang ako noong na ako'y saktan.
Di mo mawari na ako ay nagmahal ng ibang tao pero iniwan mo ang sarili mo sa tabi ng mga hinanakit at pait ng nagdaan.
Marahil pagod ka na sa mga pangyayari subalit alam mong mga bagay na ito ay lilipas din sa takdang panahon.
Nangangarap na ika'y iba sa nakaraan.
Nangangako sa sarili na ikaw lang ang tanging laman ng puso at isipan.
Magbago man ang lahat, mananatili pa rin ang tapat na puso ko ipangako ko man sa maykapal.
Yakap nanaman kita.
Mga labi ko na may gustong sabihin sa mga mata mong may lungkot at pighati na di mawari.
Ngunit sa isip ko na sa yakap ko na lang mas gusto na iparating ng puso kong baliw sa mga nangyayari.
No comments:
Post a Comment